spajać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, spajaćam, spajaća, spajaćają, spajaćany {{/stl 8}}– spoić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, spoję, spoi, spój, spojony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} łączyć dokładnie na stałe… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
spajać — I ndk I, spajaćam, spajaćasz, spajaćają, spajaćaj, spajaćał, spajaćany spoić dk VIa, spoję, spajaćisz, spój, spajaćił, spojony «łączyć ściśle różne przedmioty lub ich elementy, często za pomocą substancji twardniejącej, zlepiającej (np. kleić,… … Słownik języka polskiego
cementować — ndk IV, cementowaćtuję, cementowaćtujesz, cementowaćtuj, cementowaćował, cementowaćowany 1. «spajać, wiązać, zaprawiać, zalewać cementem» Cementować szpary w ścianach. przen. «łączyć, zespalać, jednoczyć; wzmacniać, umacniać» Cementować stosunki… … Słownik języka polskiego
falcować — ndk IV, falcowaćcuję, falcowaćcujesz, falcowaćcuj, falcowaćował, falcowaćowany 1. druk. «składać wydrukowane arkusze drukarskie nadając im odpowiedni format książki, gazety itp.» Falcować ręcznie, mechanicznie. Falcować arkusze na trzy, cztery… … Słownik języka polskiego
jednoczyć — ndk VIb, jednoczyćczę, jednoczyćczysz, jednocz, jednoczyćczył, jednoczyćczony «łączyć do wspólnego działania w myśl wspólnych interesów, idei; zbierać w jedno, spajać coś z czymś» Jednoczyć kraje, narody. Jednoczyć swoje wysiłki. Wspólny cel… … Słownik języka polskiego
spoić — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}spajać I {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}spoić II {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}spajać II {{/stl 33}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ankrować — ndk IV, ankrowaćruję, ankrowaćrujesz, ankrowaćruj, ankrowaćował, ankrowaćowany bud. «spajać, wiązać za pomocą ankrów» … Słownik języka polskiego
cement — m IV, D. u, Ms. cementncie; lm M. y 1. «spoiwo do zapraw budowlanych i betonów, mające postać szarego proszku twardniejącego po rozrobieniu wodą» Cement glinowy, żużlowy, hutniczy, szybkowiążący, wodoszczelny, ognioodporny. Worek cementu. ∆… … Słownik języka polskiego
kleić — ndk VIa, kleję, kleisz, klej, kleił, klejony 1. «spajać, łączyć coś za pomocą kleju» Kleić papierowe torebki. Kleić zabawki na choinkę. ◊ Sen komuś klei powieki «z senności zamykają się komuś oczy, chce się komuś spać» 2. włók. «otaczać włókna… … Słownik języka polskiego
kołkować — ndk IV, kołkowaćkuję, kołkowaćkujesz, kołkowaćkuj, kołkowaćował, kołkowaćowany «łączyć różne elementy kołkami; przybijać, spajać coś za pomocą kołków (np. części podeszew obuwia, elementy mebli)» Buty, obuwie kołkowane … Słownik języka polskiego
łączyć — ndk VIb, łączyćczę, łączyćczysz, łącz, łączyćczył, łączyćczony 1. «spajać, wiązać w całość» Kanał łączy morze z jeziorem. Łączyła ich przyjaźń. Łączyć przyjemne z pożytecznym. ◊ Nic nas z sobą nie łączy «jesteśmy dla siebie obcy, żadne sprawy,… … Słownik języka polskiego
